استادیوم یوونتوس ، که از دلایل حمایتی به عنوان ورزشگاه آلیانز از ژوئیه 2017 شناخته می شود. یک استادیوم فوتبال همه جانبه در منطقه والته تورین ، ایتالیا ، و خانه باشگاه یوونتوس این استادیوم در محل زمین قبلی خود ، Stadio delle Alpi در سال 2000 ساخته شد و اولین مکان مدرن فوتبال متعلق به باشگاه در کشور است. تا زمانی که یکی از چهار استادیوم مورد تایید UEFA باشد رده 4 ، که دارای بالاترین سطح فنی در مقررات زیربنایی ورزشگاه های کنفدراسیون است ، در کنار Stadio Giuseppe Meazza ، Stadio Olimpico di Roma و Stadio Olimpico Grande Torino. این ورزشگاه در ابتدای فصل 12-2011 افتتاح شد و با 41،507 تماشاگر ششمین ورزشگاه بزرگ فوتبال در ایتالیا با ظرفیت نشستن و همچنین اولین ورزشگاه در پیمونت است.

یوونتوس اولین بازی خود را در ورزشگاه در 8 سپتامبر 2011 برابر قدیمی ترین باشگاه فوتبال حرفه ای جهان ناتس کانتی انجام داد  در دیداری دوستانه که 1-1 به پایان رسید ؛ لوکا تونی اولین گل را به ثمر رساند. اولین مسابقه رقابتی سه روز بعد مقابل پارما بود ، جایی که استفان لیختشتاینر اولین گل رقابتی ورزشگاه را در دقیقه 16 به ثمر رساند. یوونتوس تنها سه بازی از 100 بازی برتر لیگ برتر ایتالیا در ورزشگاه یوونتوس را باخت.

این ورزشگاه میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا 2014 و میزبان فینال لیگ ملت های یوفا 2021 و فینال لیگ قهرمانان اروپا 2022 است.  در منطقه آن برخی از ساختارهای دیگر مربوط به باشگاه مانند J-Museum ، J-Medical و یک فروشگاه مفهومی ، تا زمانی که یک مرکز خرید باشد ، وجود دارد.

زمین قبلی دائمی یوونتوس ، Stadio delle Alpi ، در سال 1990 برای میزبانی مسابقات جام جهانی 1990 تکمیل شد. استادیوم جدید با هزینه هنگفتی ساخته شد ، دسترسی نسبتاً کمتری داشت و به دلیل پیست دو و میدانی دیدهای ضعیفی داشت. با وجود اینکه یوونتوس بهترین تیم در ایتالیا بود (با بیشترین مشترکین تلویزیونی و حضور در بخش های خارج از خانه) ، حضور در استادیو دل آلپی مأیوس کننده بود. متوسط ​​حضور فقط یک سوم ظرفیت 67000 ورزشگاه بود. باشگاه در سال 2002 ورزشگاه را از شورای محلی خریداری کرد ، تصمیمی که مورد استقبال طرفداران قرار گرفت. آنتونیو جیرادو ، مدیرعامل باشگاه بین سالهای 1994 تا 2006 ، پروژه را به معمار جینو زاوانلا واگذار کرد ؛  پروژه اولیه از قبل شامل ویژگی هایی بود که معمولاً برای نسخه نهایی قابل استفاده است ، مانند تقریباً نصف ظرفیت بیش از حد Delle Alpi و حذف پیست دو و میدانی. 

 این ورزشگاه برای کاهش مصرف انرژی از منابع انرژی تجدید ناپذیر با کاهش ضایعات و بهینه سازی منابع موجود ساخته شده است. ورزشگاه می تواند برق مورد نیاز خود را با استفاده از انرژی خورشیدی که از طریق صفحات فتوولتائیک گرفته می شود ، تولید کند. آب گرم ایجاد می کند که اتاق ها ، رختکن ها ، آشپزخانه ها و زمین فوتبال را از طریق شبکه ای از گرمایش محلی گرم می کند ، آب گرم را برای رختکن ها و آشپزخانه رستوران ها با استفاده از سیستم های حرارتی خورشیدی گرم می کند. این منابع انرژی جایگزین با هدف دستیابی به استادیوم با رعایت معیارهای تعیین شده توسط پروتکل کیوتو با ایجاد نتایج متعدد ، هدف گذاری شده اند: 

کاهش گازهای گلخانه ای

بدون آلودگی هوا

بدون خطر آتش سوزی

ادغام با گرمایش منطقه ای

مهار زباله

بهره برداری شدید از انرژی خورشیدی از طریق ابزارهای ردیاب خورشیدی

عدم تولید گازهای شیمیایی و صوتی

استفاده مجدد از آب باران

کاهش حداقل 50 درصد آب مورد نیاز برای آبیاری مزرعه